poem

നീലവാനിൽ കാറുപാഞ്ഞുപോയി, കൂട്ടം പെരുത്തവർ നെട്ടോട്ടമായ്, തമ്മിലടിപിടി ഉന്തിയും തള്ളിയും, പെരുമഴപ്പെയ്ത്തായി മണ്ണിലേയ്ക്കും!...

മണിമുറ്റത്തോർമ്മകളി-ലുഴറുന്നെന്നച്ഛൻ മണിവേഗമുലയുന്നിതു വീട്ടിന്നുൾതാളം...

പൂത്തൊരു കൊന്നയിൽ വന്നിരുന്ന് ഉത്തരായണക്കിളി പാടുന്നു 'വിത്തും കൈക്കോട്ടും വെക്കം കൈയേന്ത്...'...

കൊന്നച്ചെടിയിൽ മഞ്ഞപ്പൂക്കൾ, നിന്നു കുണുങ്ങുന്നു... കള്ളക്കാറ്റോ ഒന്നു പതുങ്ങി, ചില്ല കുലുക്കുന്നു......

മക്കളെ നീങ്ങളും കേട്ടങ്ങുണരുകപൂങ്കോഴി തൻ കളകൂജനങ്ങൾ. നേരം പുലർന്നാലുറക്കമില്ല കൊത്തി- പൊറുക്കി നടന്നിടുന്നു....

ലോകം തൊട്ടറിഞ്ഞൊരു പദം പ്രകൃതി വർണ്ണനീയമി പദം പിറവിക്കു മാതൃകയായൊരു പദം......

പുലരിയിൽ പറുദീസ പൂവിട്ടുദിക്കും എൻ അമ്മയുടെ കാതിൽ അച്ഛൻ ചൊല്ലി......

നഭസാകും കുടയുടെ കീഴെ കടലെന്നും സുഖമായി വാഴ്വൂ. കടലിനെപുണരാനായ് മാനം മഴനനൂലായ് ചിരിതൂകി അണയും....

ഒത്തിരി കാര്യങ്ങളുണ്ടി പ്രകൃതിയിൽ മക്കളെ നിങ്ങൾക്കു കണ്ടറിഞ്ഞീടുവാൻ. ഭൂമിയെ പുസ്തകമായി നിനയ്ക്കുകിൽ പാടുന്ന കുയിലും പൂക്കുന്ന ചെടിയും ......

'കാല' ത്തെ ഞാനെന്നുടെ മുറിയിൽ കടലാസ്സിൽ തൂക്കി. ഒന്നേ രണ്ടേ മൂന്നെന്നിങ്ങനെ മിന്നിടുമക്കങ്ങൾ......